Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Secundus Samuelis - 22

Secundus Samuelis

22 ¹Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, ²et ait:

«Dominus petra mea et arx mea et salvator meus;

3Deus meus, rupes mea, in quam confugiam,

scutum meum et cornu salutis meae!

Munimentum meum et refugium meum.

Salvator meus, de violentia liberabis me.
⁴Laudabilem invocabo Dominum

et ab inimicis meis salvus ero.

⁵Quia circumdederunt me fluctus mortis,

torrentes Belial terruerunt me;

⁶praeoccupaverunt me laquei mortis.

⁷In tribulatione mea invocavi Dominum

et ad Deum meum clamavi;

et exaudivit de templo suo vocem meam,

et clamor meus venit ad aures eius.

⁸Commota est et contremuit terra;

fundamenta caelorum concussa sunt

et conquassata, quoniam iratus est.

⁹Ascendit fumus de naribus eius,

et ignis de ore eius vorabat;

carbones incensi sunt ab eo.

¹⁰Et inclinavit caelos et descendit,

et caligo sub pedibus eius.

11Et ascendit super cherub
et volavit
et devolavit super pennas venti.

12Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum,

tenebrosas aquas, nubes densissimas.

¹³Prae fulgore in conspectu eius

incensi sunt carbones ignis.

¹⁴Intonuit de caelo Dominus,

et Excelsus dedit vocem suam.

15Misit sagittas et dissipavit eos,

fulguravit fulmina et conturbavit eos.

¹⁶Et apparuerunt effusiones maris,

et revelata sunt fundamenta orbis

ab increpatione Domini,

ab inspiratione spiritus furoris eius.

¹⁷Misit de excelso et assumpsit me,

traxit me de aquis multis;

¹⁸liberavit me ab inimico meo potentissimo,

ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant.

¹⁹Praevenerunt me in die afflictionis meae,

et factus est Dominus firmamentum meum;

²⁰et eduxit me in latitudinem,

liberavit me, quia complacui ei.

²¹Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam

et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi,

²²quia custodivi vias Domini
et non egi impie a Deo meo.

²³Omnia enim iudicia eius in conspectu meo,
et a praeceptis eius non recessi;

²⁴et fui immaculatus cum eo

et custodivi me ab iniquitate mea.

²⁵Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam

et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum.

26Cum sancto sanctus eris

et cum viro innocente innocens eris;

27cum electo electus eris

et cum perverso callidus eris.

28Et populum pauperem salvum facies

et oculos superborum humiliabis,

29quia tu lucerna mea, Domine,

et Deus meus illuminat tenebras meas.

³⁰In te enim aggrediar hostium turmas,

in Deo meo transiliam murum.

³¹Deus, immaculata via eius,

eloquium Domini igne examinatum;

scutum est omnium sperantium in se.

³²Quoniam quis est Deus praeter Dominum?

Et quae rupes praeter Deum nostrum?

33Deus, qui accinxit me fortitudine

et complanavit perfectam viam meam,

34coaequans pedes meos cervis

et super excelsa statuens me;

³⁵docens manus meas ad proelium,

et tendunt arcum aereum brachia mea.

³⁶Dedisti mihi clipeum salutis tuae,

et exauditio tua magnificavit me.

³⁷Dilatasti gressus meos subtus me,

et non sunt infirmati tali mei.

³⁸Persequebar inimicos meos et conterebam

et non convertebar, donec consumerem eos.

³⁹Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent:

ceciderunt sub pedibus meis.

⁴⁰Accinxisti me fortitudine ad proelium,

incurvasti insurgentes in me subtus me.

41Inimicos meos dedisti mihi dorsum,

odientes me, et disperdidi eos.

42Clamaverunt, et non erat qui salvaret,

ad Dominum, et non exaudivit eos.

43Contrivi eos ut pulverem terrae,

quasi lutum platearum comminui eos.

44Salvasti me a contradictionibus populi mei,

constituisti me in caput gentium.

Populus, quem ignorabam, servit mihi,

⁴⁵filii alieni blandiuntur mihi,

auditu auris oboediunt mihi.

⁴⁶Filii alieni defluunt

et contremiscunt ex arcibus suis.

⁴⁷Vivit Dominus, et benedicta petra mea,

et exaltetur Deus, petra salutis meae.

⁴⁸Deus, qui das vindictas mihi

et deicis populos sub me.

⁴⁹Qui educis me ab inimicis meis

et ab insurgentibus in me elevas me;

a viro iniquo liberas me.

⁵⁰Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus,

et nomini tuo cantabo:

⁵¹Magnificat salutes regis sui

et facit misericordiam christo suo David

et semini eius in sempiternum».